24 augustus 79 n. Chr.
Niets kan eeuwig duren
Wanneer de zon ons al haar licht geschonken heeft
Verzinkt zij in de oceaan
Na de volle maan neemt Phoebe’s gestalte weer af
De krachtige wind wordt tot een lichte bries
Een gedicht van een onbekende dichter uit Pompeji, op bladzijde 190 van het boek
"de Slavenring" van Simone van der Vlugt. Een ijzersterk boek dat ik in een zucht heb uitgelezen.
Simone van der Vlugt ( http://www.simonevandervlugt.nl/informatie/biografie/ ) schrijft in het boek ‘De Slavenring’ over de slavernij tijdens de eerste eeuw na Christus . In het decor van het rijke Pompeji raken twee jonge slaven, met allebei een hele geschiedenis achter hun, op elkaar verliefd. . Zie ook : http://www.scholieren.com/boekverslagen/24987 .
Het is een verhaal over liefde, geloof en seksueel misbruik, maar vooral over vrijheid.
In de onderstaande link staan drie recensies van het boek. Ik vind dat de recensie “Levende talen” van Ruud Kraaijeveld het boek erg goed beschrijft. ‘’Het verhaal doet de lezer beseffen hoe belangrijk vrijheid is en wat voor innerlijke strijd Chloë en Folkrad moeten leveren’’. Ik ben het hiermee volkomen eens. Na het lezen van dit boek ben ik echt gaan beseffen hoe belangrijk dat is, en dat wij, ook al moeten wij verplicht naar school, erg blij moeten zijn met onze leefomstandigheden en vrijheid.
Het fijne van dit boek is dat je echt helemaal onder de huid van de personages kan kruipen. Daardoor heb ik soms wel uren achter elkaar kunnen doorlezen. Het personage waar ik het meest in gekropen ben is Folkrad, de hoofdpersoon. Het mooie aan Folkrad vind ik dat hij eerst heel erg afwijzend is tegenover de Romeinen maar later ook wel de goede kanten van de Romeinen inziet. Ik vind hem ook erg moedig en dapper, omdat hij twee keer een meisje heeft gered. Hij ook vaak denkt aan vluchten, ondanks de slavenring om zijn nek en alle de gevaren die het vluchten met zich meebrengt. Chloe is juist erg rustig en in zich zelf gekeerd. Ik heb veel bewondering voor Chloe, hoe sterk ze blijft ondanks alle narigheid die ze mee maakt. Simone van der Vlugt beschrijft haar personages precies en erg geloofwaardig. Door deze manier van schrijven begin je bijna te geloven dat deze personages echt hebben bestaan en word je meegesleept in een ''echt'' verhaal.
Een van de mooiste thema’s uit het boek vind ik het geloof. De goden spelen een hele belangrijke rol in het leven van Folkrad en Chloe, alles wat erg gebeurt hebben de goden gewild. Het lijkt mij erg fijn om in zoiets groots te geloven.
''De slavenring''gaat echt ergens over, het is niet zomaar een verhaal. Je leert tijdens het lezen van een spannend en mooi verhaal ook belangrijke geschiedenislessen en levenslessen.
Toen ik een laatst een liedje op de radio hoorde moest ik gelijk denken aan dit boek, alles kwam in een flits weer terug. Het bleek het liedje ''fragile'' van Sting te zijn. Fragile betekend breekbaar en zo is het leven.... Ook 77 jaar na Christus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten