Hotel Du Nord heb ik gekozen omdat dit boek recent is uitgegeven en dus mijn leeslijst goed bijvult. De roman is onder te verdelen in drie delen:
Deel I (1-4)
De zestig jaar geworden Walter Manning (een niet al te succesvol schrijver) neemt zijn intrek in een hotel (Hotel du Nord) in het Noord-Franse Duneville. In het hotel is een aardige eigenaresse Germaine Lecouvreur, die het misschien wel op Walter heeft voorzien. Ze zijn van dezelfde leeftijd en ze is alleen. Walter heeft een opmerkelijke droom in het begin.
Hij komt rechtstreeks vanuit Berlijn waar hij met zijn (veel jongere) vriendin Nora Doré en een regisseur naar een filmfestival is geweest om een prijs op te halen. Hij heeft het scenario geschreven voor de film. Vroeger werd hij door een recensent van zijn gedichten neergesabeld. Het thema van die gedichten was volgens de beoordelaar “leegte”. Walter is naar Frankrijk gegaan om helemaal van alles en iedereen los te komen. Hij begint ook weer te drinken, wat hij twee jaar niet heeft gedaan (whisky en calvados). We komen te weten dat Walter heel jong zijn ouders heeft verloren bij een auto-ongeluk en dat hij daarna van pleeggezin tot pleeggezin heeft gezworven. Vroeger liep hij mee in alle mogelijke demonstraties en in één daarvan ontmoette hij Nora, een jonge actrice. Die wordt in hoofdstuk 3 van deel I de personale vertelster. Ze bereidt zich voor op een toneelstuk waarin ze de hoofdrol heeft gekregen (
Storm in de voorstad). De repetities gaan niet goed en de regisseur kaffert haar uit. Ze is erg teleurgesteld in Walter die haar alleen heeft gelaten in Berlijn. Ze beseft dat ze de langste tijd met Walter heeft doorgebracht. Eigenlijk heet ze Mijntje Knol. Ze gaat de Oude Knol bezoeken die in een verzorgingstehuis ligt omdat hij kort ervoor een hartaanval heeft gekregen. Haar moeder heeft Nora’s vader in het verleden halsoverkop in de steek gelaten. Ook Nora heeft dus een probleem met haar ouders, net als Walter.
In hoofdstuk 4 is Walter weer de verteller: hij ontmoet de lokale journalist Xavier Audran die graag een interview voor zijn column met Walter wil. Walter die het liefst wil wegduiken voor de wereld, denkt erover na. Hij wil liever anoniem blijven.
Zo was het best uit te houden in Duneville. Hier een vergeten leven leiden, tot de stamgasten gaan behoren, wie weet een vrouw ontmoeten die niet al te veeleisend was. Ten slotte geaccepteerd door de bevolking. Waltèr, een man in wie men een verleden vermoedde waar men niet naar vroeg, maar un homme bien sympatique. (blz. 73) De journalist neemt contact op met zijn Nederlandse vriend Henri Donk, die net van plan is Nora te gaan interviewen in verband met haar prijs in Berlijn.
Deel II (5-9)De enigszins platvloerse journalist Henri Donk is de volgende verteller. Hij is 34, wil carrière maken , desnoods ten koste van anderen. Voor hij met pensioen ging was zijn vader een hoge ambtenaar bij het ministerie van Algemene Zaken geweest. Van de journalistiek had hij geen hoge dunk. Die was alleen maar belust op sensatie, terwijl het land gediend was met rust. Ook hij heeft een bepaalde kind-ouderrelatie. Hij krijgt een mail van Xavier met het verzoek om informatie over Walter.
Nora praat met haar moeder die zal gaan waken bij haar vader in het ziekenhuis. Nora moet namelijk repeteren en spelen voor haar toneelstuk. (Hoofdstuk 6) In Hoofdstuk 7 is de regisseur Mike Groenewey aan het woord. Hij wil het succes van zijn film te gelde maken en er een variant op bedenken. Omdat hij vliegangst heeft, gaat hij per trein naar Amsterdam terug. Ook hij denkt aan zijn ouders.
Mike had zijn ouders al een tijd niet gezien, hij moest ze weer eens opzoeken. Ze woonden nu, na vele omzwervingen door de wereld, begonnen toen Mike naar de filmschool ging, in een huisje in een volkstuin aan de rand van Amsterdam, waar ze hun hippieverleden leefden, omringd door boeddhabeeldjes, Afrikaanse masters en andere versierselen. (blz.101-102)
Henri Donk woont de première van de Voorstad bij. Hij vindt er helemaal niets aan. Er wordt slecht gespeeld. Maar hij wil graag Nora interviewen. Hij maakt na afloop een afspraak met haar. Hoofdstuk 9 is dan het verslag van dat gesprek in de krant. Hij hemelt Nora op, maar verzwijgt voor haar dat hij weet waar Walter . Die wil hij zelf gaan bezoeken in Duneville.
Deel III (10-11)Walter is nu ik-verteller en hij weet dat het hulpje in het hotel zijn aanwezigheid heeft verraden aan Xavier. Hij begint aan een dagboek. Hij denkt na over zijn schrijverschap en zijn toekomst. Hij vermoedt dat Germaine met hem wil flirten. Mogelijk blijft hij dan zijn leven lang verder door in het hotel. Maar hij weet niet of hij dat kan: hij is altijd een vluchter geweest.
(Van het begin af aan, tot en met Berlijn, heeft mijn leven in het teken van de vlucht gestaan. Ik ontvluchtte mijn pleegouders. Ik ontvluchtte mezelf. Ik ging op de loop voor mijn schrijftalent: ik vluchtte weg in handigheidjes. (blz. 129).
De volgende dag is het scenario alweer veranderd. Hij heeft Henri Donk ontmoet die hem een interview voor het roddelblad Shame&Fame wil afdwingen met de dreiging zijn verblijfplaats bekend te maken. Henri besluit meteen zijn koffer te pakken. Terug in Nederland heeft hij zich hervonden. Hij gaat schrijven aan een poëziebundel en hij zal geld moeten verdienen met scenario’s, maar hij heeft weer levenslust. Hij en Nora zullen vriendinnen blijven, maar geen geliefden. Aan Germaine heeft hij beloofd ooit terug te keren, maar hij weet zeker dat hij dat niet zal doen.
Een goede recensie over deze roman is: http://www.decontrabas.com/de_contrabas/2013/10/recensie-h%C3%B4tel-du-nord-remco-campert.html
Informatie over Remco Campert kunt u vinden door de volgende link aan te klikken:
http://www.debezigebij.nl/web/Auteurs/Auteur/Remco-Campert-1.htm
